8 اسفند 1388 / 12 ربيع الاول 1431 / 27 فوريه 2010

غلامحسين بنان از استادان مسلّم و تواناي آواز ايران بعد از يك دوره بيماري طولاني روي در نقاب خاك كشيد و او را در امامزاده طاهر كرج به خاك سپردند. استعداد بنان در هنر موسيقي از اويل جواني آشكار شد و او تحت تعليم پدر قرار گرفت. بنان از 13 سالگي در كنار تحصيلات متداول؛ موسيقي را نزد بزرگان اين هنر آموخت و پس از چند سال خود استادي برجسته شد. استاد بنان از سال 1320 شمسي همكاري خود را با راديو آغاز كرد و بعد از تأسيس انجمن موسيقي ملي در سال 1323 در اين مركز به تعليم هنرجويان پرداخت. حاصل همكاري استاد بنان با راديو بيش از 375 برنامه بود كه در عرصه موسيقي ملي ايران جاويد و به يادگار خواهد ماند.
احمد بن‏حنبل بن‏هلال در ربيع الاول سال 164 ه . ق در بغداد متولد شد. وي از اصحاب امام شافعي بود و هزاران حديث مي‏دانست. عده‏اي از جمله محمد بن اسماعيل بخاري و مسلم بن حجاج نيشابوري از وي اخذ حديث كردند. از جمله آثار احمد بن حنبل مي‏توان كتاب العلل، كتاب التفسير، كتاب الزهد و كتاب الايمان را نام برد. وي بنيان‏گذار مذهب حنبليه از مذاهب چهارگانه‏ي اهل سنت است. احمد بن حنبل در صبح روز جمعه 12 ربيع‏الاول سال 241 ق در 77 سالگي در بغداد درگذشت. گويند: اُبُهت تشييع جنازه‏ي وي چنان بود كه در آن روز، 20 هزار تن از نصاري، يهود و مجوس به دين اسلام گرويدند.
ملافتح اللَّه بن محمدجواد اصفهاني، معروف به شيخ الشريعه‏ي اصفهاني فقيه، اصولي، رجالي، جامع معقول و منقول، حكيم و متكلم بود. او در ابتدا در حوزه‏ي علميه‏ي اصفهان به تحصيل مشغول شد و پس از مدتي اقامت در حوزه‏ي مشهد، در سال 1295 ق، راهي حوزه‏ي عظيم نجف اشرف گرديد و در درس حضرات آيات عظام: نصراللَّه مدرس، ملااحمد سبزواري، شيخ محمدتقي هِرَوي، شيخ محمد حسين كاظميني و ميرزا حبيب‏اللَّه رشتي شركت جُست. از آن پس حلقه‏ي درس خود را تشكيل داد و صدها نفر از طلاب علوم ديني در جلسات درس ايشان شركت مي‏كردند كه بعدها هر كدام، پشتوانه‏اي عظيم براي فرهنگ اسلامي و شيعي شدند. شيخ الشريعه‏ي اصفهاني از اساتيدِ آيات عظام: صدر، سيدمحمدتقي خوانساري، سيدابوالقاسم خويى، شيخ عبدالكريم حائري، سيدمحمدحسين بروجردي، آقا ضياءالدين عراقي، سيدشهاب الدين مرعشي نجفي، سيدمحسن طباطبايي حكيم، محمدعلي شاه آبادي، سيدمحمد حجت كوه كمره‏اي و سيدعبدالهادي شيرازي و بسياري ديگر از علماء و نيز همرزم ميرزاي شيرازي بود. شيخ الشريعه‏ي اصفهاني داراي آثار متعددي مي‏باشد كه اِصالةُ الصِّحَه و قاعده‏ي لاضَرَر از آن جمله است.
آيت‏اللّه سيد مهدي بن‏سيدحسن قزويني در محضر شيخ مرتضي انصاري و ميرزاي شيرازي به فراگيري علوم ديني پرداخت و در 20 سالگي به اجتهاد رسيد. سيدمهدي علاوه بر تبحُّري كه در فقه، اصول، كلام، تفسير و حديث داشت در كمالات نفساني نيز كم نظير بود. اين عالم بزرگوار علاوه بر تدريس و تأليف، مردمان بسياري از اهالي حِلّه را به مذهب شيعه دعوت كرد و به هدايت و ارشاد آنان همت گماشت. همچنين كُتبِ آياتُ المُتِوَسِّمين و المُهَذَّب از جمله آثار اوست. سيد مهدي قزويني پس از فوت، در نجف اشرف مدفون گرديد.
نُه سال پس از كشف برزيل توسط مكتشفان پرتغالي، سلطه دراز مدت استعمار پرتغال بر اين كشور، از 27 فوريه 1509م آغاز شد. تا سال 1822م كه برزيل مستقل شد، فرانسه و هلند چند بار تلاش كردند اين سرزمين وسيع را تحت تصرف آورند اما به مقصود خود نرسيدند. پرتغالي‏ها در طول صدها سال، بيش از سه ميليون برده سياه‏پوست را از افريقا به برزيل بردند و در مزارع نيشكر، آنها را به كار اجباري واداشتند. تجارت برده و آزار سرخ‏پوستان بومي برزيل، باعث شد تا بارها در اين كشور قيام‏هايي عليه استعمارگران پرتغالي انجام شود كه همگي سركوب شد. با وجود آن‏كه برزيل در نهايت، در سال 1822م مستقل شد، اما حضور و نفوذ پرتغالي‏ها در اين كشور تا ده‏ها سال پس از آن نيز ادامه داشت.
جنگ‏هاي شش ساله لهستان و سوئد در 27 فوريه 1701م با حمله سپاهيان سوئدي به فرماندهي پادشاه اين كشور به قلمرو لهستان آغاز شد. علت حمله سوئد به لهستان آن بود كه پادشاه لهستان در سال 1698 در اتحاد مثلث با روسيه و دانمارك عليه سوئد شركت كرده بود. سرانجام اين جنگ در سال 1706م با پيروزي سوئدي‏ها پايان يافت.
سرزمين دومينيكن در سال 1492م توسط كريستف كلمبْ كشف و ضميمه امپراتوري اسپانيا شد. در سال 1801م در پي بيش از سه قرن استعمار اسپانيا بر دومينيكن، اين كشور توسط توسن لووِرتور رهبر انقلابي مردم هائيتي تصرف شد. اما در سال 1844م بر اثر شورشي كه در دومينيكن برپا شد، سپاهيان هائيتي مجبور به عقب‏نشيني شدند و دومينيكن در 27 فوريه همان سال استقلال يافت. امريكا در سال 1916م دومينيكن را اشغال كرد. اما بر اثر مخالفت‏هاي مردم دومينيكن، معاهده سال 1924م بين دو كشور منعقد شد و به موجب آن، نيروهاي امريكايى به تدريج دومينيكن را ترك كردند. دومينيكن در امريكاي مركزي و در حوزه درياي كارائيب واقع شده است. اين كشور در حدود 48/671 كيلومتر مربع مساحت و بيش از 8 ميليون نفر جمعيت از نژاد دورگه سياه و سفيد دارد و داراي زبان اسپانيولي و مذهب كاتوليك مي‏باشد. پيش‏بيني مي‏شود كه جمعيت آن تا سال 2025م بيش از 11 ميليون نفر گردد. پايتخت اين كشور، سانتودومينگو و شهرهاي مهم آن سانتياگو و لارومانا مي‏باشد. نظام سياسي دومينيكن جمهوري چند حزبي است. از منابع عمده درآمد مردم دومينيكن توريسم مي‏باشد.
آدولف هيتلر پس از احراز مقام صدراعظمي آلمان در 30 ژانويه 1933م، هنوز راه درازي براي رسيدن به قدرت مطلقه در پيش داشت، ولي اين راه دراز را در اثر حوادثي، در مدتي كمتر از شش ماه پيمود. در پايان چهارمين هفته زمام‏داري هيتلر، در روز 27 فوريه 1933م، ساختمان عظيم مجلس آلمان موسوم به رايْشتاك دچار آتش‏سوزي شد و هيتلر كه كمونيست‏ها را متهم به مشاركت در اين توطئه كرده بود با اعلام وضع فوق‏العاده، به سركوبي كمونيست‏ها و دستگيري سران و فعالان اين حزب پرداخت. اين امر موقيت نازي‏ها و هيتلر را مستحكم‏تر كرد و چندي پس از آن با مرگ رئيس جمهور وقت آلمان، هيتلر، حاكم مطلق آلمان شد.
در جريان جنگ جهاني دوم، در 27 فوريه 1942م، حمله بزرگ هواپيماهاي ژاپني به واحدهاي دريايى متفقين آغاز شد. صحنه وقوع اين عمليات در درياي جاوه بود. در اين دريا كه جزو آب‏هاي اقيانوس آرام محسوب مي‏شود، تعداد زيادي از كشتي‏هاي جنگي امريكا، استراليا و انگليس متمركز شده بودند. اين نبرد بزرگ با غرق شدن تعداد زيادي از كشتي‏هاي دولت‏هاي متفق در درياي جاوه به سود ناوگان جنگي ژاپن خاتمه يافت.
كشور جمهوري عربي صحرا در شمال غربي افريقا و در ساحل اقيانوس اطلس واقع گرديده و 284 هزار كيلومتر مربع وسعت و در حدود 300 هزار نفر جمعيت دارد كه پيش‏بيني مي‏شود جمعيت صحرا تا سال 2025م در حدود 740 هزار نفر گردد. از شهرهاي مهم آن داخله، سماره و بوكراع قابل ذكرند. مردم صحرا از مليت‏هاي مختلف، از جمله عرب، بربر، حساني و طوارق هستند. اين منطقه از ديرباز در استعمار اسپانيا بود ولي پس از مبارزات مردم و پايان يافتن دوران استعماري كشورها، در سال 1975م، اسپانيا آن را به دو كشور مغرب و موريتاني واگذار نمود. پس از خروج اسپانيا، جبهه پوليساريو، با تشكيل جمهوري دموكراتيك عربي اعلام استقلال نمود و حاكميت مغرب و موريتاني را نپذيرفت. در سال 1979م موريتاني نيز از ادعاي خود بر صحرا منصرف شد و آن را رها نمود وليكن كشور مغرب هنوز ادعاي حاكميت بر آن منطقه و يك‏پارچگي كشور دارد. بسياري از كشورها از جمله جمهوري اسلامي ايران، حكومت صحرا را به رسميت شناختند. زبان رسمي مردم صحرا، عربي و حسانيه است و 99% جمعيت آن را مسلمانان تشكيل مي‏دهند.